Opowieść warszawskiej pisarki Joanny Plasoty „Księżniczka i książęta, czyli polowanie na tego jedynego” to głęboka prawda o ludzkim, niedojrzałym życiu i infantylnie dokonywanych wyborach. Autorka na kanwie własnej historii, w której jest ogrom przeżytych bolesnych doświadczeń, ale przede wszystkim dzięki nowej świadomości, nabytej podczas długotrwałej terapii psychologicznej, podejmuje arcytrudny temat społeczny – wybór życiowego partnera – mężczyzny. W wyniku emocjonalnych dysfunkcji swojej rodziny, autorka już jako nastolatka została psychicznie okaleczona i z takim bagażem, nieświadoma czekających ją w przyszłości rozczarowań i bólu, zaczęła poszukiwać swojego księcia. Miał on wyratować ją z zaburzonej rodziny i ofiarować idyllę. Zamiast tego wymarzonego i wyidealizowanego księcia, Joanna zaczęła żarłocznie poszukiwać kandydata na męża. Niektórzy z tych nowo poznanych traktowali ją jak zwykłą dziwkę, inni dużo obiecywali, a nic z tego nie wynikało. Autorka zaczęła trafiać na partnerów, z których każdy miał większe lub mniejsze zaburzenia emocjonalne, psychiczne, różne formy uzależnień (np. alkoholizm, seksoholizm), a nawet dewiacji. Krótko mówiąc, zgodnie z przysłowiem – swój do swego ciągnął.
Podsumowując, książka ta to głębokie psychologiczne studium problemu niedojrzałości w poszukiwaniach partnera. Jest to mocna literatura zarówno dla kobiet jak i mężczyzn.
