Nowele Janko Muzykant i Sachem napisane przez Henryka Sienkiewicza, pierwsza w 1879 roku a druga w 1889, należą do kanonu polskiej literatury dziecięcej. Janko Muzykant opowiada o tragicznych losach wiejskiego chłopca obdarzonego muzycznymi zdolnościami, ale obarczonego słabym zdrowiem. W niezwykle trudnych warunkach, w jakich dorastają dzieci na polskiej wsi w czasach zaboru rosyjskiego, gdzie liczy się wyłącznie siła, talent Janka nie ma wartości, wręcz przeciwnie, staje się dodatkową słabością i przyczyną jego tragicznego końca. Sachem przenosi nas do zupełnie innej rzeczywistości, do Ameryki w czasach pionierów. Opisuje losy Indianina, który jako dziecko przeżył zagładę swojego plemienia przez niemieckich kolonizatorów. W obu tekstach Sienkiewicz podejmuje temat brutalności praw natury, które wydają się kierować i naznaczać ludzkie życie. Autor przeciwstawia się dominującej w XIX wieku ideologii społecznej opartej na teorii Darwina, która uznaje te prawa za nadrzędne i legitymizuje niesprawiedliwość.
