Powieść historyczna, a może nawet historyczno-przygodowa z okresu wojen husyckich w Czechach, której autorem jest Wincenty Rapacki (1840-1924) – polski aktor i reżyser teatralny. Czołowy aktor polskiej sceny schyłku XIX wieku. Jeden z pierwszych twórców realistycznych postaci scenicznych, a także autor powieści i przekładów z obcych języków. (Wg Wikipedii). Fragment utworu: „Jasna, pogodna noc listopadowa w r. 1421 dała ludziom dużo do myślenia. Nocy tej mało kto spał. Patrzano na szafirowe niebo, na którym dziwne działy się rzeczy. Tyle gwiazd spadających nie widziano nigdy ani przedtem, ani w późniejszych czasach. Zdawało się, że goni jedna drugą, aby zapaść gdzieś w pozaświatowe otchłanie. Jasne smugi, szybkie jak błyskawice, przerzynały niebo we wszystkich kierunkach. Ludzie się żegnali i mówili z tajemną trwogą, że to dusze heretyków strącane w przepaść piekieł. Och, bo herezja straszliwie grasowała w tych czasach...”
