Działalność literacka Tiecka – wybitnego poety, publicysty, tłumacza i edytora – obejmowała niemal trzy epoki: rozpoczęła się krytyką estetyki późnooświeceniowej, przeszła fazę romantyczną, by na koniec zwiastować nowe tendencje w sztuce. Dla niemieckiego teatru pisma Tiecka miały duże znaczenie przede wszystkim dlatego, że zapoczątkowały nurt reformy, której celem było znalezienie modelu sceny umownej w opozycji do teatru iluzjonistycznego. Tieck był również cenionym badaczem twórczości Williama Shakespeare’a. Nie szedł jednak w ślady impresyjnej krytyki Sturm und Drang, lecz geniusz poety ze Stratfordu widział w celowym doborze środków i świadomym kształtowaniu dzieła scenicznego. W pozostałych pismach Tiecka znajdujemy również szereg propozycji reformy stylu gry, kostiumu oraz dekoracji teatralnych.
