Księga tysiąca i jednej nocy to zbiór około 300 baśni, podań, legend, anegdot i opowieści zamkniętych w kompozycyjną ramę legendy o sułtanie Szachrijarze i jego żonie Szeherezadzie, z głównym wątkiem narracyjnym Szeherezady. Pochodzą z IX–X w. i są zaliczane do arcydzieł literatury światowej. Księga tysiąca i jednej nocy opiera się na dawnych opowieściach arabskich, legendach staroindyjskich, epopejach perskich, starożytnych przypowieściach babilońsko-asyryjskich. Zostały spisane w języku średnioarabskim. Baśnie te są również odbiciem wyobrażeń ludzi prostych na temat życia sfer wyższych, stąd naiwne opinie i opisy, pełne przesady, np. co do sutości posiłków. Niniejszy zbiór przeznaczony dla dzieci zawiera 15 opowieści. Są to: Historia o niewidomym Babie Abdalla, Historia Kogii Hassan Alhabbala, Historia o przeobrażonym Sidi Numanie, Historia o Ali Babie i czterdziestu rozbójnikach, Siedem podróży Sindbada żeglarza, Druga podróż Sindbada, Trzecia podróż Sindbada, Czwarta podróż Sindbada, Piąta podróż Sindbada, Szósta podróż Sindbada, Siódma podróż Sindbada, Historia o księciu Ahmedzie i wróżce Pari-Banu, Historia o rybaku i geniuszu, Przygody perskiego księcia Firuz-Szacha, czyli koń czarodziejski, Powieść o gadającym ptaku, śpiewającym drzewie i źródle złocistym.
