Opowieść o Erze jest legendą, którą Platon umieścił w „Rzeczpospolitej”. Historia zawiera opis kosmosu i zaświatów, które przez wiele stuleci miały ogromny wpływ na myśl religijną, filozoficzną i naukową. Historia zaczyna się od niejakiego Era syna Armeniosa z Pamfilii poległego w walce. Kiedy ciała tych, którzy zginęli w bitwie, są zbierane, dziesięć dni po śmierci, Er pozostaje wciąż nierozłożony. Dwa dni później zaś ożywa na stosie pogrzebowym i opowiada innym o swojej podróży w zaświatach, w tym o reinkarnacji i niebieskich sferach, o płaszczyźnie astralnej. Opowieść zawiera pogląd, że ludzie moralni są nagradzani, a ludzie niemoralni karani po śmierci.
