Wg słów autora: „Książka ta nie jest utworem fantazji i mogę wskazać główne źródła, stare i nowe, z jakich czerpałem. Przedewszystkiem kierowałem się tekstem „Calita-Victora”, gdzie mnóstwo balastu legendarnego i scholastycznego, gdzie też jednak znajduję cenne wiadomości tradycyjne o pochodzeniu bohatera, jego wieku dziecięcym, młodocianym, sposobie wychowania i pierwszych czynach. Czerpałem także z pięknego poematu Asvagosy p. t. „Budhakarita”, a w niektórych rozdziałach cytuję go dosłownie, wedle tekstu wydanego przez E. B. Cowell’a. Wprowadziłem też do książki tak zwane „Jataki”, czyli opowieści, w których Budda wspomina poprzednie wcielenia swoje. Sporo jatak znajdujemy w obszernym zbiorze, znanym „Avadanasataka”. Korzystałem dalej z prac nowoczesnych, a mianowicie dzieła M. H. Oldenberga: „Buddha” (w przekładzie A. Fouchera), dzieła H. Kerna: „Dzieje buddyzmu hinduskiego” (w przekładzie Gederna Huet) oraz różnych prac zawartych w pismach naukowych. Wzruszającą historję Viswantary zaczerpnąłem z wersji sagdyjskiej, opublikowanej przez R. Cauthiot’a w ‘Journal Sequentia’”.
